အသည္းစြဲ ကဗ်ာဆရာ ၆

ေအာင္ခ်ိမ့္

ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းမွာ သစ္ပင္အႀကီးႀကီးေတြ
သစ္ရြက္ေႂကြ ေဖြးေဖြးေတြ
ငါတုိ႔ေတြ
ကားေတြ။

ေခတ္ေတြ၊ ေကာင္မေလးေတြ
မျဖစ္ႏုိင္တာေတြ
တီထြင္ဘာသာစကားေတြ
ေငြေတြ။

ၿပီး။ မုိးရာသီေတြ၊ ေဆာင္းရာသီေတြ
ေႏြရာသီေတြ၊ ပန္းေတြ။

ၿပီး။ စာအုပ္ေတြ၊ ၀တၳဳေတြ
႐ုပ္ရွင္ပေဒသာေတြ၊ ႐ႈမ၀ေတြ၊ ေသြးေသာက္ေတြ
ျမ၀တီေတြ၊ ေငြတာရီေတြ၊ မုိးေ၀ေတြ။

ၿပီး။ လက္ဖက္ရည္ေတြ၊ အရက္ေတြ
ဖိနပ္ေတြ၊ ေျခသည္းလက္သည္း လွီးခုံေလးေတြ။

၂၂ ရက္ေန႔ ေရာက္ျပန္တာေတြ
၂၃ ရက္ေန႔ ေရာက္ျပန္တာေတြ။

ၿပီး။ ‘ငါ ဘယ္မွာလဲေဟ့’ ၿပီး။ ‘ငါ ဘယ္မွာလဲေဟ့’
‘ငါ ဘယ္မွာလဲေဟ့’
ငါ့ဘာသာ ပုန္းတမ္းကစားတာေတြ။

တာ၀ွာ၊ အီေကာ္ေနာမစ္
စထရင္း ဟုိတယ္ေတြ။

၀ါဇီ၊ ေရႊၾကည္ေအး၊ ေရႊလမင္း
ျပည္သူ႕မုန္႔တုိက္ မရွိေတာ့။