မူလစာမ်က္ႏွာ | ႏွစ္သက္မိေသာ ကဗ်ာမ်ား

Monday, December 22, 2008

ဇနီးသည္ကုိယ္၀န္ ၁၆ ပတ္ရွိၿပီ။


ဇနီးသည္ကုိယ္၀န္က အခု ၁၆ ပတ္ေက်ာ္သြားၿပီ။ အရင္ျပေနၾက ဆရာ၀န္နဲ႔ အဆင္မေျပလို႔ ဆရာ၀န္ေျပာင္းျပဖုိ႔ စီစဥ္ေနတုန္းပဲရွိေသးတယ္။ အရင္ျပခဲ့တဲ့ဆရာ၀န္က သူ႔ဘက္က ျဖစ္ေစခ်င္တာ၊ လုပ္ေစခ်င္တာေတြပဲ ေျပာတယ္။ ကုိယ္တုိ႔ဘက္ကုိ နားလည္ၿပီး ညႇိႏႈိင္းခြင့္မေပးတာနဲ႔ပဲ သူနဲ႔ ဆက္မျပဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္တာ။ တကယ္က ဒီမွာေမြးရင္ ကုန္က်စရိတ္မ်ားလြန္းလို႔ ကိုယ္တုိ႔က ျပန္ေမြးမယ္လုိ႔စိတ္ကူးတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဇနီးသည္က သူ႕႐ုံးမွာ လုိအပ္တဲ့ ခြင့္တင္တဲ့ကိစၥ ဘာညာ လုပ္ထားၿပီးၿပီ။ ျပန္ခ်င္တာက ေမလဆန္းမွ၊ ဒါေပမယ့္ ဆရာ၀န္က မတ္လထဲမွာျပန္ခုိင္းေတာ့ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပဘူး။ ရက္နည္းနည္း အတုိးအေလွ်ာ့လုပ္ဖုိ႔လည္း ေျပာလို႔မရတာနဲ႔ ဆရာ၀န္ေျပာင္းျပဖို႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္တာ။

က်န္ခဲ့တဲ့ စေနေန႔ကေတာ့ ဇနီးသည္ရဲ႕မိတ္ေဆြ ကုိယ္၀န္ေဆာင္တေယာက္ ျပေနတဲ့ Thomson Women Clinic ကုိ အဲဒီမိတ္ေဆြနဲ႔ သြားစုံစမ္းေသးတယ္။ အဲဒါလည္း သိပ္စိတ္တုိင္းမက်တာနဲ႔ ေနာက္တေနရာ ထပ္စဥ္းစားရတယ္။ ကိုယ္တုိ႔ဆီကလိုဆိုရင္ ကေလးေဆး႐ုံႀကီးလိုဟာမ်ဳိး၊ ဒီမွာရွိတဲ့ KK Women and Children Clinic မွာ ျပဖုိ႔ ယာယီစဥ္းစားထားတယ္။ ေရွ႕လာမယ့္ ၂၉ ရက္ေန႔ သြားၾကည့္မယ္လုိ႔ ဇနီးသည္နဲ႔ တုိင္ပင္ထားတယ္။ ေရွ႕အပတ္ထဲမွာ ဇနီးသည္က သူ႕႐ုံးက Annual Leave ယူထားတယ္ဆုိေတာ့ အဲဒီၾကမွပဲ ေအးေအးေဆးေဆးျပေတာ့မယ္လုိ႔ စိတ္ကူးတာ။

လာမယ့္စေနေန႔ (၂၇) ရက္ေန႔ဆုိရင္ ကုိယ့္ခ်စ္ဇနီးေလးရဲ႕ ေမြးေန႔ေလ။ အဲဒီေန႔ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြဖိတ္ၿပီး အိမ္မွာ တခုခုေႂကြးဖို႔ စီစဥ္ထားေသးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔လည္း မေတြ႕ရတာၾကာ၊ ေမြးေန႔အမွတ္တရလည္း ျဖစ္ေပါ့။ ကိုယ္ကေတာ့ အုိးသူႀကီးလုပ္ရမယ္ထင္တယ္။ ဆိတ္သားႏွပ္ရယ္၊ ပဲႏွပ္ရယ္၊ ပုစြန္ဆီျပန္ရယ္၊ ငါးပိေရ၊ တုိ႔စရာအစုံ ေကၽြးမယ္လို႔ စိတ္ကူးထားတယ္။

ဒီတေလာ ဇနီးသည္လည္း အရင္ျဖစ္ဖူးတဲ့ ေျခေထာက္နာတာ ျပန္ျဖစ္ေနတယ္။ မနက္က ႐ုံးသြားဖို႔ေတာင္ လမ္းမေလွ်ာက္ႏုိင္လို႔ ကုိယ္ ႐ုံးအထိလုိက္ပို႔လုိက္ရတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ေဆးခြင့္ယူထားတာနဲ႔ လာမယ့္အပတ္လည္း ခြင့္ေတြယူဖုိ႔ တင္ထားၿပီးသားဆုိေတာ့ ဒီအပတ္ ခြင့္မယူခ်င္တာနဲ႔ ဇနီးသည္လည္း ေအာင့္အည္းၿပီး ႐ုံးကုိေရာက္ေအာင္ သြားရရွာတယ္။ ညေနျပန္ရင္လည္း လာႀကိဳမယ္လုိ႔ ေျပာထားတယ္။

အဲဒီလုိမ်ဳိး ထုိင္းမွာျဖစ္တုန္းကေတာ့ ေဆးခန္းသြားျပၿပီး ေဆးခန္းကေပးတဲ့ ေသာက္ေဆးတမ်ဳိးေသာက္လိုက္တာ ေတာ္ေတာ္သက္သာသြားတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ကုိယ္၀န္မရွိေသးဘူး။ အခုေတာ့ ကိုယ္၀န္နဲ႔ဆိုေတာ့ ေဆးေတြလည္း ရမ္းမေသာက္၊ ရမ္း မလိမ္းရဲဘူး။ ကိုယ္က ညေနေဆးလိမ္းေပးမယ္ဆိုေတာ့လည္း ဇနီးသည္က ေဆးအပူေတြလိမ္းရင္ အထဲက ကေလးကို ထိခုိက္မွာစုိးလို႔ မလိမ္းခ်င္ဘူးတဲ့။ ေအာ္ မိခင္ေမတၱာမ်ား၊ အျပင္ေတာင္မေရာက္ေသးတဲ့ ကိုယ့္ရင္ေသြးအတြက္ ပူပင္ရရွာတာ။ သနားပါတယ္၊ ကုိယ့္ဇနီးေလး။ ကုိယ္လည္း သူခံစားေနရတာေတြ အျမန္ေပ်ာက္ကင္းေစဖုိ႔ ဆုေတာင္းေနရတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ကုိယ္ပဲ ခံစားခ်င္လုိက္ေတာ့တာပါပဲ။

No comments:

Post a Comment